‘Wat ok zaoterdagse kost was, is snet. Vroeger ston d’r bi’j Appie Tjalma in Berkoop een bod bi’j de deure mit dikke letters d’r op: Snert met inventaris.
Veur moeder de vrouw is et niet zoe’n muuilik recept, mar d’r zit wel wat tied in. De snetaten mossen aovens teveuren in ’t waeter zet wodden. D’r weren twie soorten: splitaten en hiele aten. Splitaten bin eerder geer en hoeven aovens niet in de wieke. Ie kun ze liekewel in de snet niet weer vienen. Mar ie zien et wel an de kleur van de snet: lochtiggruun.
Snet heurt van alles wat in: wat siepels, een varkenspotien of wat speklappies, gelderse rookwost en wat prei. Mien moeke zee wel es: ‘Ie kun van balstiender wel snet koken, mar d’r moet wel goed wat inventaoris in’.’
Koop Gorte, Stellingwarver Spreukekelinder 2003