Ienentwintig feberwaori was mien heit zien jaordag. Die daotum staot de hieltied nog goed in mien onthoold, ok al is hi’j niet meer van disse wereld. Mar vergeten doen we him as naotoom niet. Ieder jaor omdebi’j zien jaordagsdaotum gaon mien bruurs en schoonzussen en mien persoontien uut eten, omreden we dat mit Heit ok altied deden. D’r wo’n tiedens zokke etenties netuurlik weer alderhaande herinnerings ophaeld.
Mar dat de daotum 21 feberwaori ok nog een ere betekenis hadde, dat was mi’j tot de dag van vandaege niet bekend. Laot ik now in et ni’js lezen dat dit de Memmetaeldag is. En et is niet zomar wat, disse dag is deur de Verienigde Naosies insteld as internationaole Memmetaeldag.
Now, wat zeggen jim d’r van! Da’s lange niet mis, wil ik mar evenpies zeggen.
Verschillende instellings vieren dit heugelike feit op die daotum mit een film. Netuurlik kuj’ ok wat eers bedaenken as een film, d’r bin zovule meugelikheden.
Oonze Stellingwarver tael moet levendig blieven en zodoende stel ik veur dawwe d’r wat an doen gaon moeten. Mit zien allen moe’we op 21 feberwaori oonze Memmetaeldag vieren gaon. Dus Stellingwarvers, feestvieren! Oonze Memmetael moe’we in ere holen.
Sjoukje Oosterloo