Zundagse kost

Stieve ries

Een zundagse kost was vroeger stieve ries. Groffe rieskorrels mos ie daor veur hebben, niet van die kleine korrelties.

Zaoterdags wodden de rieskorrels kookt in volle melk, melk zó van de koe. Ie kookten et tot de ries goed stief wodde. Dan deej’ ze in een grote schaole en dan was ze de volgende dag, zundags dus, goed anstiefd. Aovens teveuren wodden d’r ok rezienen in ’t waeter zet om op te zwullen.

As et an et eten toe was wodde d’r boerebotter smulten in een statpannegien op de kachel.

En wat was dat dan lekker, zundags. Stieve ries in ’t bod mit rezienen, bottervet en brune suker d’r overhenne.

 

Winterse kost

Prinsessebonen

Bi’j de winterdag wodde d’r indertied as gruunte nog al es prinsessebonen uut de weckflesse eten. Weckflessen bin uut de tied, mar schienen d’r de laeste jaoren ok wel es weer wat in te kommen. Vandaege-de-dag komt d’r een boel uut de diepvries of uut blik, mar niet iederiene vint bonen uut de diepvries lekker.

Bi’j de zoemerdag mossen de bonen draoded, punt en deurbreuken wodden. Dan bleek laeter nog wel es dat d’r een draotien an zat. Dat was vanzels hiel vervelend, want dan haj’ de mond vol weckbonen, de smaek was lekker, mar die draoden…

De ‘linkerhaand’ wodde ok altied goed vuld mit een stok vleis uut de weckflesse. Dat kon een ribbegien wezen, een karbonade of ok wel een plakke schinke van et varken dat in de maond november slaacht was.

De schinke was licht rookt in et rookhokke dat bi’j haost iedere boerderi’je op de zoolder te vienen was.

(Gegevens Koop Gorte, Stellingwarver Spreukekelinder 2003)  

Twitteren op Gedichtedag

Vandaege was et weer Gedichtedag. Deur et hiele laand henne weren d’r daoromme tal van aktiviteiten op et gebied van gedichten. De Stellingwarver Schrieversronte twitterde de hiele dag deur ieder ure een Stellingwarfs gedicht. Et idee daorveur wodde overneumen van kollega-instituut Tresoar in Liwwadden. Dat instiuut het ieder ure een Fries gedicht twitterd. De Stellingwarver gedichten die op Gedichtedag twitterd binnen, bin eerdaegs ok op StellingPlus nao te lezen.

Spreuk van de weke

Spreuk van de weke

Sund begin dit jaor is op de thuusbladziede van StellingPlus alle weken een ni’je Stellingwarver spreuk te lezen. De eerste weke gong et om de spreuk Et is mi’j om et even as et honnen binnen of teven, oflopen weke was Ie kun nog zo hadde rieden willen, mar de vielen moe’n tied hebben om te dri’jen te lezen. De spreuken kommen allegere uut et vierdielige Stellingwarfs Woordeboek.

Soepenmaelenbri’j mit rezienen

Soepenmaelenbri’j mit rezienen

Soepenmaelenbri’j mit rezienen, ok wel rezienebri’j nuumd, was eerder in Stellingwarf een hiel gewoon naogerecht, en oe zo lekker!

Om dit klaor te maeken hej’ mael (60 gram), soepe (een liter) en rezienen (zoe’n 75 gram) en wat brune basterdsuker neudig:

Doe de mael in een panne en doe d’r al rurende een betien soepe bi’j totdat et een mooie gladde bri’j zonder klonten wodt. Zet de panne op et vuur en giet al rurende de rest van de soepe in de panne. Doe d’r dan ok de rezienen bi’j en breng de bri’j al rurende an de kook. Laot de bri’j zachies tien menuten deurkoken, en daenk d’r omme: ruren blieven… Ie kun d’r dan nog wat suker deurhenne doen, mar ie kun ok brune basterdsuker toevoegen aj’ de bri’j al in et bod schept hebben. Soepenmaelenbri’j mit rezienen moej’ goed waarm eten, en in een gewoon etersbod… Soepenmaelenbri’j mit rezienen was veural bekend in Oost-Stellingwarf, in Westaende wodden in plak van rezienen vaeke proemen bruukt. Ok slim, slim lekker!