Uut de bundel ‘Zonder zille’ van Jan van Overtjonger wodden op 31 jannewaori drie gedichten twitterd:

Sni’j,

et ienzeme spoor,

dat mi’j stapvoets volgt

naor de horizon.

 

Thuus

A’k aovens

wiethoeveer

van huus

de steerns zie,

vaalt al et vremde

om me henne weg,

is ’t me zuver krek

as bin ‘k weer thuus.

 

De wereld

bluuit

krek zo lange

tot hi’j

leegplokt is;

daoromme

plok ik now

alliend nog mar

de dag.

Op 31 jannewaori wodden d’r vanwegens Gedichtedag ok een viertal gedichten van Jouk (Martinus Bakker) twitterd:

Regen…

’t Is allemaole regen,

et regent hieltied deur.

D’r is een protte tégen,

mar ok een protte véúr

 

te zeggen…

 

Tellen…

Hi’j sleug graeg de haand an de flesse

en dronk dan een borrel of zesse.

De laeste keer kwam hi’j tot elf,

doe sleug hi’j de haand an ‘m zelf.

 

Viegeblad

Doe Eva van de appel hapte,

Zee Adam: ‘Ach mien kleine lieve schat,

docht ie dat ik dáór in trapte?’

En plokte rap een viegeblad.

 

Aende

An alles komt een aende,

an alles een begin.

Behalven an De Lende:

die ligt daor tussenin!

Tiedens de gedichtedag op 31 jannewaori wodde d’r ieder ure een Stellingwarfs gedicht twitterd. Van Willem Jan Teijema weren de volgende te lezen:

 

dichter wezen

mooie zinnen maeken

waor as zo now en dan

mar zeker niet te vaeke

een woortien uutroegelt

dat wel zin het

 

 

de

wiend

beweug jow haoren

zachies

en verdween

fluusterende in et riet

een verhael

van duzend jaoren.

 

 

Uut de bundel ‘De wiend blaost ok wel es aandersomme’ van Jan Veldhuizen wodde twitterd:

 

Dielen

hoe weinig

aj’ ok hebben

 

hoe klein

as je bezit

ok is,

 

et is nooit

te min

om te dielen