Mist
Mist
maekt de wereld
klein
en stille.
As een
grieze deken
ligt de mist
over et dörp uutspreided.
Asof hi’j et verbargen wil,
votstoppen
veur ogen
die et niet zien meugen.
Bescharmen
tegen onheil en geveer.
Now en dan
komt uut et niks,
raffelig as een spoek
een meenske op je of.
Hi’j schoft
je veurbi’j
en lost op
in et onbekende.
Mist
maekt stille.
Mist
dempt alle geluud.
Alles hoolt de aosem in.
Ok ie bin stille.
Ie luusteren
naor
de zwiegende tael
van de mist.
Uut: Gewoon Stellingwarfs De tael van mien moeke, Jan Veldhuizen, 2004
Foto: Sietske Bloemhoff