Stellingwarfs in et ‘wild’

Tiedens de sutelaktie zag Annie Dedden disse stien mit een Stellingwarver tekst in een mooie tuun in Noordwoolde. Now schrieven we in et Stellingwarfs altied ‘et’ in plak van ‘het’, mar is zoe’n tekst op een dikke balstien now niet een aorig idee? Nommer 111 al weer in de serie stellingwarfs in et ‘wild‘!

Midden in Ni’jhooltpae, op ’e Hoeke, staot et beeld Takkemaeker. Et is van hadstien en maekt deur beeldhouwer Hans van Coevorden (Hardenberg, 1946). Van Coevorden woonde indertied in Ni’jhooltpae. Takkemaekers weren vroeger meerst losse arbeiders, die in de bossen en boswallen van takken takkebossen maekten. Zo konnen ze mit een eupen winter bi’j de hooltbaos een daghure verdienen. Foto’s en tekst veur Stellingwarfs in et ‘wild’ wodden instuurd deur Johan Veenstra.

Et komt riegelmaotig veur dat in disse serie dezelde Stellingwarver naemen in verschillende dörpen veurkommen. Nommer 98 was kefé De Polle in Blesdieke. Mar in Wolvege is een straotnaeme De Polle. Die straote is te vienen in de woonwiek Meulepolle, op et west van Wolvege. Johan Veenstra stuurde disse foto in veur de rebriek Stellingwarfs in et ‘wild’.

Langedieke is een alderaorigst dörpien daor et plezierig wonen is. Ok de bewoners van dit huus vulen heur in dat plakkien hielemaole ’te plak’! Annie Dedden stuurde de foto in veur de rebriek Stellingwarfs in et ‘wild’.

De Meulepolle is een ziedstraote van de ‘Kerkweg’ in Buil. Now numen de meerste Stellingwarvers die ‘Kerkweg’ Karkeweg, of eerder ok ‘Karkepad’, mar die naeme wodt op ‘e straotbodden niet bruukt. Eerder stonnen in disse buurt twie meulen; iene van die twie was een vulmeule.  Wat dat percies is kuj’ in de spreukekelender van 2017 lezen:

Eertieds haj’ in Stellingwarf ok vulmeulen (volmolens). In een vulmeule wodde wollen stof op een bepaolde meniere bewarkt zodat de kwaliteit van de stof beter wodde. De struktuur van de stof wodde dichter (‘voller’) en vaaster maekt deur die te bewarken. Hiel vroeger wodde de stof daorveur soms daegenlaank knieded of d’r wodde op sleugen, laeter gebeurde de bewarking in de vulmeule. De stof wodde dan mit gebruuk van waeter-, wiend- of peerdekracht mit hoolten stampers bewarkt. De stof die zo ontston wodde hier bi’jomme voellaeken nuumd, de kleur d’r van was antracietkleurig of blauw. De stof wodde bruukt om schölken, rokken, jassen en broeken van te maeken, meerstentieds gong et om warkkleren. De wolle wodde vaeks veurdat et weven wodde blauwvarfd. Mar et gebeurde ok wel dat ze de stof nao et weven varfden. Sommige meensken deden dat blauwvarven zels, mar meerstal gong de eigenspunnen wolle naor een blauwvarver. Blauwvarvers of blauwvarveri’jen weren d’r in verschillende dörpen, zoas o.e. in Noordwoolde.   

De foto veur Stellingwarfs in et ‘wild’ wodde instuurd deur Annie Dedden.