Jong van hatte mit et Stellingwarfs de toekomst in
De Koele: een viadukt bi’j Hooltpae kreeg disse toepasselike Stellingwarver naeme. De foto’s wodden veur Stellingwarfs in et ‘wild’ instuurd deur Freddie de Vries uut dat dörp. We kwammen de naeme ‘Koele’ ok al eerder tegen in disse serie, mar dan as naeme op et vekaansiepark De Hildenberg in Appelsche (nr. 68).
Freddie de Vries stuurde veur Stellingwarfs in et ‘wild’ disse beide foto’s op. Op de kantine van de bekende körfbalklub SCO van Hooltpae staot de Stellingwarver naeme ‘de Hoolt-Tuun’.
Begin feberwaori wodde veur de rebriek Stellingwarfs in et ‘wild’ een foto maekt van et monement dat bi’j et oolde gemientehuus van Oosterwoolde staot, zie daorveur nr. 84 van disse serie. Now staot dat monement op et Keuper-drok-draank-schrieversplein. Ok zoe’n prachtigmooie Stellingwarver naeme! De naeme herinnert an de tied dat d’r om et plein henne een keuperslaegeri’je was, een drokkeri’je, een draankehaandel en et gemientehuus. Die naeme staot sund jaor en dag op een mooie dikke balstien. Mar veur et maeken van een foto daorvan was et even zuken… De stien bleek d’r gelokkig nog wel te wezen, alliend van de naeme is amper meer wat te zien. Gaot et daoromme hier now om ‘anscheuten wild’?
Op et Keuper-drok-draank-schrieversplein bi’j et oolde gemientehuus in Oosterwoolde staot dit monement as andaenken an de oorlogsjaoren 1940-1945. Op et monement is een Stellingwarver tekst plaetst van de Stellingwarver schriever en verzetsman Hendrik Johannes Bergveld (1902-1966). Et gaot daorbi’j om dielen van zien gedicht Zol Nederlaand nog weten?
Zol Nederlaand nog weten?
Et zal oons Nederlaanse volk
Naor ‘k hope nog wel heugen,
Dat wi’j oons onder ’t Duutse jok
Veur knoet en onrecht beugen.
Et was de tied van roof en moord,
Van laandverraod en leugen!
De tied, waorin soms heit en kiend
Mekaander niet verdreugen!
De tied van arbeidsdienst en zo
En warken in de vremde!
De tied van koncentraosiekaamp
En wat oons méér beklemde!
Doe zochten wi’j om hulp en raod
En ’n veilig hennekommen!
En om een vals persoonsbewies
Om an ’t geveer t’ ontkommen!
D’r weren goenend uut ’t verzet,
Die daor wel raod op wusten!
En die veur oons, uut plichtsgevuul,
Heur leven waogen dusten!
En…, vul d’r iene deur verraod,
Dan weren wi’j verslegen!
Wi’j zeden: ‘Die vergeet ik nooit!’
En snokten, … wat verlegen…
Now is et al weer zeuven jaor,
Dat wi’j in vrede leven.
En ieder jaor, de vierde mei,
Dan daenken wi’j nog even
Mit spraanklend, ni’j, jong leven;
An oonze helden uut ’t verzet,
Die veur de vri’jhied vullen!
Temeensen… dat was grif oons plan!
Mar ’t bleef meerstal bi’j: zúllen!
Et schient, wi’j bin mit oonze nood
Heur offers ók vergeten…
En ‘k vraoge mi’j mit schaemte of:
Zol Nederlaand nog wéten?
Meie 1952
Vlakbi’j Domenees Hoeke, waor we disse serie mit begonnen, staot de oolde pasteri’je van Hooltpae. En dat wodt ok dudelik maekt deurdat boven de veurdeure een bod te zien is mit de naeme ”d’ Oolde Pastorie’. Freddie de Vries stuurde de foto in veur Stellingwarfs in et ‘wild’.