Te Keunst en te Kuier

De organisaosie en de dielnemers van et tuunfestival Te Keunst en te Kuier hebben niks te klaegen had! Niet an belangstelling, pattie meensken toogden langs pad en diek om keunst, kultuur en vermaek te snoeven en te erveren. Wat ok zeker mit zat was et prachtige naozoemerweer. De weergoden weren oons alderdeegst goed gezind. Beide daegen, 4 en 5 september scheen de zunne volop, dat de stemming zat d’r goed in.

Ok bi’j FriesGoed in Ni’jeberkoop waoras Grietje Bosma en ik, Attie Nijboer, tegere veurdregen mochten in de eigen streektael. De gedichten weren speciaol maekt veur disse tuunsessie, waorbi’j liekewel de omgeving en et thema ‘eupen’ een goeie bron veur inspiraosie weren.

Ik brocht daor o.e. een ode an FriesGoed en Grietje schreef een gevulig gedicht over de LHBTIQAPC vlagge die daor an de gevel wappert.


Ode an FriesGoed

FriesGoed
Goed Fries
Et parredies op eerde
Van Gerben en Janou

Mooi broesplak
Veur keunst en kultuur
Mit koulissen d’r ommetoe

Beider passie, liefde
En andacht veur netuur
Zo ludet heur webstee

Zette eerst de galerie
En laeter ok nog
De B&B uut stee

Et vri’je, kreatieve
Komt goeddiels
Van heur haand

Hi’j het ok
Zorg en oge
Veur de praktische kaant’

Heur boerderi’je is
Een kuuroord veur
Verbelinge en vertier

Welkom, FriesGoed is eupen
Vule jow thuus
Op jow eigen menier

Meenske en dier
Vienen hier
Heur gerak

Heur butenbad
Is een eupenbaoring
De steerns bin jow dak!

Hier in de midden
van de buurtschoppen
Iegypte en Frankriek

Kuj’ nog votdromen
Kom ie tot heerlik tot rust
Is al et mooie binnen haandberiek

Zorgzem is hier de maot
Fietsen, kuieren of luibuizen
Meugelikheden te over, in overvloed.

FriesGoed
Goed Fries
Alles is goed
En niks moet!


eupen wezen
(de lhbtiq+vlagge op disse lokaosie)

“et gaor over oonze twiede dochter
makkelik vienen we et niet
mar we gaon et mit jim delen
dan biwwe et ok mar kwiet

ze is verliefd,da’s niet bezunder
mar ingewikkeld is et wel
hi’j is nog man
mar zit in et verkeerde vel

zien naeme anpast, dat gong makk’lik
mar et aander zomar niet
zien huwelik is al naor de knoppen
en ok zien kiender hebben verdriet

en now trof hi’j oonze dochter
ze wodden verliefd, ja allebeide
op man? of vrouw? wie zal et zeggen?
of bin et einliks now twie meiden…?

laoten we d’r eupen over wezen
en et oonze vrunden zeggen
dan kuwwe d’r mit mekere over praoten
en hoeven we laeter niks meer uut te leggen”.

Op Oranje 2: gedicht van Attie Nijboer

Op Oranje 2

Hiel Hollaand kleurt  oranje

Vanwegens een ni’je pandemie

Disse gekte kent gien beparking

We hebben et d’r poer drok mit

Somstieden ok slim te kwaod

Straoten, pleinen en grachten

Huzen, winkels en meensken

Et gaot van halem, wi’j gaon los!

As de balle rollen gaot

Kuwwe niet meer waachten

Et virus gript in et ronte

De R(onte) fakter is anstikkelik

Gaot finaol over de kop

D’r is gien holen meer an

We bin ien en al oge en oor

De happies van Cora van Mora

Vliegen de frituurpanne uut

Gaon grif van mond tot mond

Et bier zorgt veur lange meters plezier

En daegenlaank protte vertier

Behalven as oons elftal strukelt

Dan dukelt de besmettingsgraod

Van menuut tot menuut

En is et uut mit de warking

Van al die oranje fleur en franje!

Mar we gaon d’r veur

We lopen niet veuruut

En gaon we wel nat

Dan ligt et niet an oons

Dat is een feit, en simple zat!

We hadden vule meer in oonze masse

We misten niet alliend kaansen

Mar die VARS zien ook gien snas

Of zien et hielendal verkeerd

Wat speulde die tegenstaander gemien! 

Attie Nijboer

Ni’j boek bi’j de Schrieversronte: ‘Houd je goed’

’Houd je goed! Brieven aan een dienstweigeraar 1935/1936/1937’. Bezorgd en ingeleid door Lammert Gosse Jansma, met medewerking van Anne Veenstra.

Dit boek is vermoedelik et eerste boek dat in 2021 deur de Stellingwarver Schrieversronte uutgeven wodden zal. In et boek vertelt dr. Lammert Jansma, de vroegere direkteur van de Fryske Akademy, over zien schoonheit Fokke Veenstra en die zien bruur Jan. Beide weren idealist, ze weigerden dienst (ok burgerdienst), weren anhangers van et socialisme en anarchisme en weren gehielonthoolder. Deurdat ze de dienst weigerden, belaanden ze beide in de gevangenis. Van daoruut schreven de bruurs mit femilie, kammeraoden en meensken mit dezelde idenen en opvattings as heur. Mit naeme in de omgeving van Appelsche weren dat d’r nogal wat. D’r was in Appelsche een hiele groep, ok veul jonge meensken, die dezelde idenen – socialisme, anarchisme, antimilitarisme en gehielonthoolding – d’r op naohullen.

   Nao de dood van Fokke bin de brieven in et bezit kommen van zien dochter, die et belang d’r van veur heur heit mar ok veur eren zag, en zi’j het ze beweerd. An de haand van die brieven het Jansma een opmarkelike periode uut de geschiedenis van en rond Appelsche beschreven, mar dee ok nog es hiel veul extra onderzuuk, zodat ‘Houd je goed!’ ok daoromme een butengewoon interessaant boek wezen zal.   

 

Stillestaon en even luusteren in de biebeltheek

Stillestaon en even luusteren. Dat konnen de bezukers woensdagmiddag 7 oktober en zaoterdagmorgen 10 oktober in de biebeltheken van Wolvege en Oosterwoolde. Luusteren naor gedichten uut de bundel ‘Stillestaon en weer deurgaon’ van Grietje Bosma en Attie Nijboer. Heur bundel, mit gedichten die veural bedoeld binnen om meensken in tied van rouw bi’j te staon, verscheen eerder dit jaor. Mar vanwegens corona kreeg et boek niet de andacht dat et meer as verdient. Dat daoromme was d’r in disse vuufde weke van de Stellingwarver Boekeweken extra ommedaenken veur. De veurdrachten deur de beide vrouwluden wodden ommeraek wardeerd, dat ze verkochten mitien ok een tal van heur boeken.

Gedicht: Haast (Lamkje Hof-de Boer)

Haast

De lochten hangen grauw en zwaor

en ’t rokt naor starvend blad

de daegen die wo’n kot en gries

de laeste bloemen bluuien

en over ’t laand een waezighied

die drokt now al wat leeft

as ’t waore daele veur een schoft

et kan oons zo vermuuien

en zie – die blaeden keunstig kleurd

ze trillen nog hiel even

en valen dan – ja altied deur

is ’t starven om te leven

Lamkje Hof-de Boer

(Uut: Van mien kaant bekeken, SSR, Oosterwoolde, 1981, foto: Sietske Bloemhoff)