Daenk om ‘e voegels

spreeuw_Sietske

Foto: Ruurd Jelle van der Leij

 

Daenk om ‘e voegels

 

As een koolde poester

Om de huzen wi’jt,

As et now es haegelt

En dan weer wat sni’jt,

Dan vien ie et noflik

Bi’j de waarme heerd!

En een paantien koffie

Is je hiel wat weerd!

As ’t zo gloepend koold is

En et vröst, dat ’t kraekt,

Dan is ’t krek, as ’t eten

Twie keer zo goed smaekt!

As de wiend mit vlaegen

Om je slaopen snidt,

Daenk dan es an ’t vinkien,

Dat op ’t potrak zit!

An de zwatte liester5!

’t Bi’jebietertien!

Musken in de hede!

’t Winterkeuninkien!

Zie ze daor es zitten

Op et kaele hoolt:

Mit een lege maege,

Hongerig en koold…!

Wi’j kun oons nog waarmen,

Eten oons nog zat…

Toe! Maek ze es bliede!

Geef heur ok es wat!

 

(Uut: ‘De oolde Pook’, H.J. Bergveld, haast 1970)

Mist

IMG_6918

Mist

Mist

maekt de wereld

klein

en stille.

 

As een

grieze deken

ligt de mist

over et dörp uutspreided.

Asof hi’j et verbargen wil,

votstoppen

veur ogen

die et niet zien meugen.

 

Bescharmen

tegen onheil en geveer.

 

Now en dan

komt uut et niks,

raffelig as een spoek

een meenske op je of.

 

Hi’j schoft

je veurbi’j

en lost op

in et onbekende.

 

Mist

maekt stille.

 

Mist

dempt alle geluud.

 

Alles hoolt de aosem in.

 

Ok ie bin stille.

 

Ie luusteren

naor

de zwiegende tael

van de mist.

 

Uut: Gewoon Stellingwarfs De tael van mien moeke, Jan Veldhuizen, 2004

Foto: Sietske Bloemhoff

 

Sprokien van de haast

paddenstoelen

Bruun staon de bomen

geduldig te dromen

over et pad

en de grunende gracht.

Rood is et blad;

een uutbundige pracht

straolt uut de kleuren

een sprokiesgebeuren.

 

Doodstille naachten;

keboolterties waachten

rustig heur tied.

Aachter de deuren

staon potties mit kleuren;

kwassies ontbreken d’r niet.

’t Maontien verschient;

rap as de wiend

eupen die deuren!

Now gaot et gebeuren:

de bos wodt een toverkesteel!

Overal zwaarven 

ze mit heur penseel,

overal vaarven

ze rood, bruun en geel.

Kleine keboolterties,

schilderties toch!

’t Maontien dat lacht

hoog’ in de locht,

diep’ in de gracht.

 

Kleine keboolters,

de dag is d’r weer,

straolend van locht.

Och, bin jim vlocht?

‘k Zie jim niet meer.

’t Wark van jim hanen,

ja, dát is d’r nog!

‘k Wol jim bedaanken,

waor wonen jim toch?

 

Jouk, uut ‘Een haandvol speulgoed’, 1972

Foto: Lenus van der Broek

Ni’j verhael van Sjoukje Oosterloo: Beppe heur schölkien

Beppe heur schölkien

Vandaege-de-dag ziej’ bi’jkaans gieniene meer mit een schölkien veur. Mien aachterkleinkiender weten amper meer wat een schölkien is. Laot staon dat ze weten wat et belangriekste doel is van et schölkien.

Beppe dreug et schölkien om heur jurk te bescharmen, omreden ze d’r mar een stokmennig  jurken hadde, iene veur daegs en iene veur de zundag. Mar et was netuurlik ok makkeliker om een schölkien te wassen in stee van een jurk.

Ze bruukte et schölkien ok as pannelappen, om de pannen van de kachel of uut de ovend te haelen. Butendat diende et ok om de traonen en snotneuzen van de kiender of te vegen.

As Beppe de eier uut et kiepehokke haelen gong, was et schölkien ok verhipte handig om de eier in te dregen. Kwam d’r es vesite, dan konnen de kiender schruten votschoelen onder heur schölkien. En as et slim koold was kon ze heur aarms d’r lekker indri’jen om ze op te waarmen. Et schölkien was ok hiel geschikt om et zwiet mit of te vegen, bi’jglieks as ze de kachel opstoken mos, en mit de etenkokeri’je. Hoolt veur de kachel legde ze ok in heur schölkien en brocht et dan in huus. En as de atepoelen dopt weren gongen de schellen ok in et schölkien.

Bi’j de haast wodde et schölkien bruukt om de appels in te doen, die onder de bomen laggen.

As Beppe onverwaachs vesite ankommen zag, ston ie d’r veraldereerd van te kieken hoevule meubelties et oolde schölkien in een peer tellen stoffen kon.

Hadde Beppe et eten klaor dan gong ze naor buten en wuifde mit heur schölkien, dan wus iederiene dat et eterstied was.

Et zal nog een hiele poze duren eer iene wat uutvunnen het, dat veur zovule doelen bruukt wodden kan, zoas et schölkien van Beppe!

In disse tied zollen ze d’r gek van wodden, aj’ weten hoevule bacteries d’r in dat schölkien zatten. Toch heb ik d’r nooit wat an overholen…. of lichtkaans wel????    LIEFDE!

Sjoukje Oosterloo

Boekekraante 2014

In weke 33 wodt de boekekraante ‘Twie pond ’n stuver’ 2014 deur PostNL in hiel Stellingwarf huus-an-huus verspreided. Een inkelde keer komt et liekewel veur dat iene de kraante niet krigt. Ie kun die dan vanzels nog even opvraogen bi’j de Schrieversronte in Berkoop, mar de kraante is now ok digitaal in te zien, deur te klikken op:

Boekekraante

Veur alle dudelikhied: meensken die een ja-nee stikker op de brievebusse hebben, kriegen de kraante niet!