Gedichten

Op de veuraovend van de keunstroute Eupen Stal is in MFC De Ni’je Stienze van Ni’jhooltpae de prissentaosie van ’De overkaant van et waeter’, de ni’je dichtbundel van Johan Veenstra. Dat is een biezundere gebeurtenis, want et is al weer tien jaor leden dat d’r van Veenstra gedichten in boekvorm verschenen. Et gong doe om et prachtige ’Longerlaand’, een gezaemelik boek van  Johan Veenstra en ofbelings van keramische keunst van Peter Hiemstra van Berkoop.

Johan Veenstra: nao tien jaor weer een dichtbundel (foto: Sietske Bloemhoff)

In ‘De overkaant van et waeter’ schrift Veenstra in hiele persoonlike gedichten over himzels en de meensken die in zien leven van belang west hebben of dat nog altied binnen. Kwetsber, sfeervol en mankeliek. Et boek verschient in een exklusieve vormgeving van Sijtze Veldema van Stilet Vormgeving uut Dwingel.

Oproep veur et maeken van foto’s

Tiedens Eupen Stal, die dit jaor op zaoterdag 29 juli uut aende gaon zal, is d’r in de hal van et gebouw van de Stellingwarver Schrieversronte een kleine overzichtstentoonstelling van et wark van Veenstra. De hal zal liekewel veural inricht wodden mit een tentoonstelling van foto’s die maekt binnen n.a.v. een gedicht uut ’De overkaant van et waeter’. Johan Veenstra zorgde, tegere mit de uutgeveri’je van de Stellingwarver Schrieversronte, veur een speciaole selektie van vuuf gedichten. Die vuuf gedichten bin hieronder te lezen. Iederiene die graeg foto’s maekt en deur (ien) van de gedichten inspireerd is, kan wark insturen. Per persoon kun per gedicht maximaol twie foto’s instuurd wodden. Et fermaot van de foto’s is naor eigen keuze, en dat gelt ok veur de keuze kleurefoto of zwatwit.

Tentoonstelling en publikaosie

Et insturen kan digitaol naor info@stellingwarfs.nl: mit vermelding van naeme, email- en postadres, en et tillefoonnommer. Et insturen kan t/m zaoterdag 18 juni. Een speciaole kemmissie, mit o.e. de schriever, bepaolt welke foto’s tentoonsteld wodden. Een selektie uut die foto’s zal publiceerd wodden in et oktobernommer van et Stellingwarver tiedschrift De Ovend. Rond 1 juli zal bekend wezen welke foto’s tentoonsteld wodden en wodt d’r kontakt opneumen mit de maekers d’r van.

 

 

Fietsen 

 

En ie fietsten in de zunne

mit et joongien aachterop.

Soms dan koj’ de stilte heuren

en de geuren van et laand

zweefden as een zute dieze

over bossen, zaand en huzen.

En ie fietsten almar wieder.

 

Alles leek oneindig groot

en de dood was nog een woord

zonder zeerte, zonder zorgen.

’t Leven dat zol altied deurgaon

veur de moeder en et kiend.

Fietsend’ deur een zee van tied,

in de waarme zoemerwiend.

 

 

Droom

 

Ik zag mezels vannaacht as kiend

bi’j ’t oolde spul en hi’j zag mi’j.

Hi’j keek me an en zag de man

die hi’j ooit wodden zol en ik

et kiend da’k lange leden was.

 

’t Was zoemer, et zaand was mul.

D’r hong die dag een waes van

klamme waarmte over ’t laand.

Hi’j hul een bloeme in de haand

en keek as hadde hi’j verwaacht

 

in disse wonderlike droom

zien oold’re ik iniens te zien.

Wat was ’t da ’k in de ogen zag

van die verlaoten krullekop?

Onschuld en een bult ontzag.

 

Doe leup et joongien mit de

zunnebloeme vot, et leven in.

Een tocht mit onrecht, ongemak,

verraod, mar mit as troostpries op

et laest toch ok een kammeraod.

 

 

Roofvoegel

 

Wat bin ’k aanders

as een zwarver,

now de beien van de

sepiepen rood binnen,

de brummels zwat.

 

Ik zwalke deur

et onlaand

van mien wezen.

Een boot veert in

een visioen veurbi’j.

 

De vasse locht

van een meitied

hangt veur een tel

in de leegte

boven et veld.

 

Tot in de veerte:

gien meens te zien.

Mar in de locht

volgt een roofvoegel

elke stap van mi’j.

 

 

 

Borgtocht

 

A’k de boot dwas deur

zoemer en zunne over et

meer sture en et waeter

 

over oons hennespattert,

wee’k tot in et morg

van mien wezen da’k

 

veur altied bi’j je heure.

As borgtocht veur oonze

veertocht, onwis deur een

 

verburgen leven, dat soms

even veur ’t locht komt,

stop ik et geld in de klompe

 

van de broggewipper.

De locht boven et laand

trilt van hitte en verlangst.

 

 

Toegift

 

Haost moe’we maeken

en verleuren jaoren

inhaelen, mien liefste.

 

De eerste vlocht gaanzen

verkondigt dat de tied

oons op ’e hakken zit.

 

Anzeggers van grauwe

vergetelhied zullen

de locht diezig maeken.

 

Kleur zal verwi’jen

in witte winterwiend

over schosselig laand.

 

Kroep as een laeste

toegift van een mooie

haast dichte naost me,

 

veur et leven bevröst.