Op et Keuper-drok-draank-schrieversplein bi’j et oolde gemientehuus in Oosterwoolde staot dit monement as andaenken an de oorlogsjaoren 1940-1945. Op et monement is een Stellingwarver tekst plaetst van de Stellingwarver schriever en verzetsman Hendrik Johannes Bergveld (1902-1966). Et gaot daorbi’j om dielen van zien gedicht Zol Nederlaand nog weten?
Zol Nederlaand nog weten?
Et zal oons Nederlaanse volk
Naor ‘k hope nog wel heugen,
Dat wi’j oons onder ’t Duutse jok
Veur knoet en onrecht beugen.
Et was de tied van roof en moord,
Van laandverraod en leugen!
De tied, waorin soms heit en kiend
Mekaander niet verdreugen!
De tied van arbeidsdienst en zo
En warken in de vremde!
De tied van koncentraosiekaamp
En wat oons méér beklemde!
Doe zochten wi’j om hulp en raod
En ’n veilig hennekommen!
En om een vals persoonsbewies
Om an ’t geveer t’ ontkommen!
D’r weren goenend uut ’t verzet,
Die daor wel raod op wusten!
En die veur oons, uut plichtsgevuul,
Heur leven waogen dusten!
En…, vul d’r iene deur verraod,
Dan weren wi’j verslegen!
Wi’j zeden: ‘Die vergeet ik nooit!’
En snokten, … wat verlegen…
Now is et al weer zeuven jaor,
Dat wi’j in vrede leven.
En ieder jaor, de vierde mei,
Dan daenken wi’j nog even
Mit spraanklend, ni’j, jong leven;
An oonze helden uut ’t verzet,
Die veur de vri’jhied vullen!
Temeensen… dat was grif oons plan!
Mar ’t bleef meerstal bi’j: zúllen!
Et schient, wi’j bin mit oonze nood
Heur offers ók vergeten…
En ‘k vraoge mi’j mit schaemte of:
Zol Nederlaand nog wéten?
Meie 1952