Stieve ries
Een zundagse kost was vroeger stieve ries. Groffe rieskorrels mos ie daor veur hebben, niet van die kleine korrelties.
Zaoterdags wodden de rieskorrels kookt in volle melk, melk zó van de koe. Ie kookten et tot de ries goed stief wodde. Dan deej’ ze in een grote schaole en dan was ze de volgende dag, zundags dus, goed anstiefd. Aovens teveuren wodden d’r ok rezienen in ’t waeter zet om op te zwullen.
As et an et eten toe was wodde d’r boerebotter smulten in een statpannegien op de kachel.
En wat was dat dan lekker, zundags. Stieve ries in ’t bod mit rezienen, bottervet en brune suker d’r overhenne.