In et gemientehuus van West-Stellingwarf (bouwd in 2005) is in de roeme ontvangsthal op een mooie wieze ommedaenken veur et Stellingwarfs. Op ‘e glaezen panelen is een tekst in de eigen tael te lezen over de geschiedenis en ok die van et meerst bekende Stellingwarver gedicht ‘Waor de Lende’ (schreven deur Martinus Bakker). De tekst wodde lange leden op meziek zet deur Henk Bloemhoff die et indertied ommeraek veul zongen het tiedens zien optredens; niet alliend in de buurt, mar in et hiele laand. Et lied wodde hier bi’jomme al gauw deur o.e. veul koren bruukt en is onderhaand zó bekend dat et vaeke ‘et twiede Stellingwarver volkslied’ nuumd wodt.
(Foto’s: Lenus v.d. Broek)
Waor de Lende
Waor de Lende zien loop deur de weilanen trok,
In de vremd-wispelturigste bochten,
Daor jubelen de voegels van poere gelok,
An oneindige, straolende lochten!
Ja daor pronken de pettens, et bugende riet,
En van kleurenpracht tillen de tunen,
Ja daor roezen de dennen heur donkere lied,
En daor tooltert de jeugd deur de dunen!
–
Al die dörpies, ze liggen verspreid her en der,
Mit een karke – een koppeltien huzen,
En een botterfebriek of een schoele is d’r,
Soms wat groter mit wegen die kruzen.
Och ze bin mar zo klein
Mar ze bin zo vertrouwd,
Veur et volk dat d’r eigen mit raekte.
Want ze bin mit et zwiet van et veurgeslacht bouwd,
Dat van heideveld weilanen maekte.
–
Ja dat volk is een volk van et Saksische slag,
Dat zien eigen kerakter beweerde,
Dat zien tael onderhul tot vandaege-de-dag!
Dat zien eigen kultuur nooit verleerde!
Ja, dat volk is deur d’iewen vergruuid mit zien grond,
Mit zien dörpen en eigen bedrieven.
…En de Lende stroomt wieder! De stroom is gezond!
Zo zal Stellingwarfs Stellingwarfs blieven!